Het begon een klein beetje voor de grap als dank voor het oppassen op onze hond.
Olaf was in 2003 nog een puppy toen ik weer deeltijd ging studeren.
Ik was de hele maandag weg en mijn moeder bood aan om Olaf die dag bij haar te brengen.

Ze nam haar taak als oppas ‘oma’ heel serieus en werd als gauw oma genoemd door ons.
Aan het einde van dat jaar gaf ik mijn moeder een zelf geknutseld kerstpakketje met een brief erbij.

Ik ben dit al jaren die daarop volgde dit blijven doen omdat mijn ouders toch heel vaak even op onze kids passen, ze geweldige logeerervaringen geven en gewoon wel even wat extra aandacht verdienen.

Hierbij een klein inkijkje in deze traditie